32. Hafta - İzmir'e dönüş

31. Hafta - Benim güzel Çalışma odam

30. Hafta - Aferin aldığım ilk kontrol

27. Hafta - Bebek Göcek'te

Burada detayını verip de,  kimseyi sıkmak istemediğim türlü kargaşanın / karışıklıkların ve üzüntülerin içinde 74 yaşındaki annemi ve 78 yaşındaki babamı İzmir'deki kurulu düzenlerinden kopartıp Göcek'e getirdik. Akbulut'un giderek ağırlaşan İstanbul programı (haftanın 5 günü!!!) na sürekli beni İzmir'e götürmesi ekleniyordu, hep beraber Göcek'te kalmamız Akbulut'un sadece Dalaman- Sabiha Gökçen- Dalaman yapabilmesi için gerekliydi.  Bu uzun zamandır yollarda olan bizim için nasıl bir konfor bilemezsiniz. Akbulut geçenlerde bir televizyon programında Sabiha Gökçen Havalimanını görünce "aa Ebru baak benim evim" dedi, bu durumumuzun vehametini açıklar sanırım .30. haftadaki kontrol için İzmir'e gitmek hariç 32. haftaya kadar burada kalacağız. Bu hafta sıkıntılı bir haftaydı başta söylediğim gibi, az uyudum, okuyamadım, dikkatimi toplayamadım, ama insanoğlu her türlü zorluğa adapte oluyor, üzüntülerimizin verdiği sıkıntıları ne yapıp edip bastırmayı başardık. Hem bu sebepten, hem de bu hafta eve yerleşmek, eksikleri tamamlamak, gerekli konforu sağlamak ve ufak tefek alışverişlerle geçtiğinden uzun zaman yazamadım. 

Gece tuvaletleri gene başladı ve  artık yataktan doğrulmak çok zor. Önerildiği gibi soluma yatıyorum, bacaklarımın arasına yastık koyuyorum, son derece sıkışmış ve sıkıntılı uyandığımda sırt üstü yatmış oluyorum, bir gayretle sağıma dönüyorum. Tekrar soluma dönmek için sırt üstü basamağını  tekrar geçmem gerekiyor.  Haftanın 5 gecesi yalnız yattığım için, "kocam uyansa da, bu ters dönmüş kaplumbağayı çevirse" diye hayal etmek lüksüm yok. Doğrulmayı başarınca da, ayaklarım üzerinde yataktan kalma esnasın kemik kütürtüleri ve bel ağrısı için dişimi sıktığım 1-2 dklık süreç başlıyor. Ayakta dengemi sağlayınca, en yakın şey perde olduğundan ona asılıp(bir gün kornej kafama inebilir) yola çıkıyorum. Uyandığım süre ile odanın içindeki tuvalete ulaştığım süre arasında neredeyse 15 dk var belki daha fazla. Üstelik bu  gece boyunca en az 3 bazen 3- 5 kere tekrarlanır oldu. 

Geceler haricinde son derece konforlu bir hamilelik yaşamaktayım, gündüzleri hamile olduğumu unuttuğum anlar bile oluyor.  Oldukça hareketliyim, istediğim hız ve sarsıntıda araba kullanabiliyorum, bana göre uzun mesafeler bile yürüyebiliyor ve bana göre uzun süreler için bile ayakta durabiliyorum. Zaten geçmiş korkuları/tespitleri ve önerileri dikkate alırsak, halen ayakta olmam bile mucizedir. Gün içinde defalarca şükrediyorum halime.