Bir hamileliğin normal şartlar altında 40 hafta sürdüğünü biliyoruz. Öyleyse 20. hafta, pratikte olmasa da teoride hamilelik denilen yer yer dikenlerle kaplı mucizevi yolun yarısı eder..
Bu hafta, sinirin tavan yaptığı bir hafta oldu, geçene hafta kullandığım antibiyotiğin bittiği gün, Göcek'e dönerken yolda soğukalgınlığı oldum. Hamile iken hasta olmak çok kötü: hem ilaç desteğinden mahrumsunuz, hem de bitkisel yöntemleri fazla abanamıyorsunuz. Pastil kullanmanız dahi yasak. Bu yetmezmiş gibi, 15 gündür boş olan evi istila etmiş olan mutfağı istila etmiş karıncalarla istemeye istemeye ümitsiz bir savaşa girdim, karınca yemi ile tüm koloniyi yok etmememekte direndiğimden, bir çok kez karınca tozu, böcek köpüğü soludum, temas ettikleri dolapları boşalttım, sildim, yıkadım, yeniden yerleştirdim ve bu tekrarlanarak hafta boyunca sürdü. Pazar sabahı lavabonun önüne oturup ağlayarak sinir krizi geçirince, Akbulut mutfak tezgahını kırıp/dolabını söktürüp, eve giriş yaptıkları yeri ilaçlamayı/izole etmeyi kabul etti. O gün mucizevi bir şekilde ilaçladığımız elektrik prizinden (ki hafta boyunca defalarca ilaçlamıştık) karıncaların eve girişi kesildi.
Belki de bu nezle ve karınca siniri karışımı tansiyonumun 14-13 e 9 larda gezinmesini, başımın ensemden doğru çatlayacakmışcasına ağrımasını sağladı. Ayaklarım puf gibi şiş ve inmiyor. Bunların gösterdiği yön Preeklapsi ihtimali olduğundan, sağlık ocağında endişe dillendirilmeden tansiyonum takibe alındı. Haftanın bitiminde tekrar 10 a 6 ya düşmüştü.
Birbiri ardına 2 gece sağ elimin baş işaret ve orta parmaklarının uyuşmasıyla uykudan uyandım. Hani kan gitmez uyuşur ya öyle, ovaladım, açtım kapadım, salladım geçmedi.3 Ekim Randevumda Kahraman Bey'e soracağım tabi ama şimdilik kendi teşhisimi koydum: Karpal Tünel Sendromu. Ne öldüren, ne süründüren bir şey, şükür.
Hamileliğin en enerjik haftalarından birini işte böyle hasta, yorgun ve sinirli olarak tamamlıyorum. Resmen enerji israfı...
KARINCALARLA MÜCADELEMİN VE HAFTANIN RUH HALİNİN SOSYAL MEDYADAKİ YANSIMALARI:
